Arquivo para Julio 2010

Botadura da dorna xeiteira “A Falucheira”

Domingo, 18 Julio 2010, por marineros bouzas

O próximo sábado 24 de xullo de 2010 as 18,00 horas na rampla da praia do Adro a Asociación de Mariñeiros de Bouzas procederá a botadura da última embarcación tradicional que deu construído. Estades todos invitados a participar deste acto.

A botadura dun barco e sempre un acto entrañable mais, cando se trata dunha embarcación tradicional e aínda un pouco máis especial. Nesta ocasión trátase dunha Dorna Xeiteira de 7,49 metros de eslora feita polo mestre carpinteiro Domingo Ayaso seguindo técnicas de construción tradicional. Esta dorna a que chamaremos “A Falucheira” foi construída empregando madeiras autóctonas dos nosos montes, carballo e piñeiro do país.

Vai aparellada cunha vela de relinga, un tipo de aparello deseñado sen ningunha das tecnoloxías actuais pero que é capaz de competir na arte da navegación cos barcos de deseño máis moderno.

Dornas coma esta empregábanse fundamentalmente para a pesca da sardiña. Grazas a estas embarcacións e a calidade das nosas augas os mariñeiros de Galicia fixeron tan famosas as sardiñas galegas que no século XIX unha expedición científica da Bretaña Francesa, encabezada polo Príncipe Alberto I de Mónaco, desprazouse a Galicia para estudar as pesqueirías da sardiña.

Con esta dorna recuperamos unha desas embarcacións das que noutros tempos tantos e tantos galegos gañaron o seu sustento. Das que tantas alegrías deu a infinidade de familias inda que tamén máis desgustos dos que serían desexables. Énchenos de orgullo poder ser partícipes de que estes barcos non queden soamente na memoria dos nosos ancestros senon que gracias as asociacións que gustamos destas xoias, hoxe en día poidamos non só contemplalas se no que tamen podamos navegar nelas.

Esta botadura é por tanto para nos un acto de orgullo e reivindicación, a pesar das poucas axudas que conceden as Administracións, e as dificultades que se atopan nesta travesía de recuperar as nosas embarcación seguimos navegando coa proa enfilada a conservación do noso Patrimonio Marítimo, por que cada embarcación que recuperamos é un acto que nos chea de ledicia e satisfacción.

Podedes ver imaxes do proceso de construción no noso album.

Miércoles, 14 Julio 2010, por admin

COÑOCER UN POUCO MAIS NOSO ENTORNO
A PRADEIRA SUBMARINA
EXPLOSIÓN DE BIODIVERSIDADE

(ZOSTERA MARINA)

Las algas dominan la vida vegetal en los mares, aunque las plantas acuáticas también juegan un papel de gran importancia ecológica.
Una de esas plantas es la llamada Zostera Marina. Es una fanerógama, es decir, plantas que portan sus órganos sexuales visibles. En nuestra ría se encuentra una de las mayores superficies, y mejor conservadas, junto a la de Ortigueira, Arosa y Santoña. Es la única planta marina que alcanza el Círculo Polar Ártico.
Habita en los fondos arenosos y fangosos logrando formar unos auténticos oasis submarinos, disparándose una alta diversidad de organismos y encontrando refugio muchas especies de peces y crustáceos. A lo largo de la primavera y del verano y a principios de otoño, la pradera de Zostera acoge un gran número de invertebrados y una gran cantidad de alevines de peces (algunos con alto interés comercial o que servirán de comida a otras especies con dicho interés.)
Donde las Zosteras alcanzan altas densidades, esta planta contribuye a dar una mayor estabilidad a la arena y a los sedimentos, es decir, estabiliza la arena de las playas más próximas y representa una alternativa a las regeneraciones artificiales. Si el aporte del sedimento se produce a una tasa mayor que la del crecimiento de la planta, con el tiempo, la pradera desaparece por asfixia. Esto suele ser debido a la construcción de puertos, diques y escolleras.
La Zostera aporta energía al sistema marino, e incluso, puede llegar a depurarlo gracias a su capacidad de absorber metales pesados cuando realiza la fotosíntesis.
Sería moi interesante o aumento desta planta na ensenada donde estan nosos barcos neste momento Xa existen pero en un pequeno número. Con seu aumento lograríamos reducir a contaminación que emiten as pinturas antifulen e tendríamos un criadeiro natural de peixes
David Suárez.


Esta web utiliza cookies propias para su correcto funcionamiento. Al hacer clic en el botón Aceptar, acepta el uso de estas tecnologías y el procesamiento de tus datos para estos propósitos. Más información
Privacidad