O XII Encontro consolida o interese popular polos barcos tradicionais

Xuntas, todas as velas da conspiración dos barcos históricos en Cabo da Cruz darían un papaventos tan grande coma a Illa de Arousa. Por separado, multiplicaban en fasquías distintas o Norte e o Nordés de Xullo no mar de Boiro entre Areas e a Pesqueira e de bolina flameaban centos de grímpolas e selos de asociacións de barcos da tradición. O XII Encontro de Embarcacións Tradicionais fai normal o grande espectaculo da vela e transmite a impresión de asequíbel, doado e diario, á convocatoria da Federación Galega pola Cultura Marítima e Fluvial, tan lonxe das tensións dos comezos.

A representación da Asociacion de Mariñeiros de Bouzas val como exemplo da  variedade que cabe nun grande enconntro de vela tradicional: o aparello complexo do Racú (A Oleira) con velas trincadas e altas; a síntese de trapecio da xeiteira (A Falucheira) como exemplo da vitalidade da vela ao tércio; a ancha proa do Galeón, que abre o mar coa refolada do Nordés e mídese coa traíña de velas pardas e eslora longa coma a sombra do cerco; o bote da Portela que vira a vela encascada sobre o perico ou a buceta pescadora que levanta o vóo con vela mística. A complexa solución de cada aparello é un agasallo para os ollos, a vista dunha bandada de paxaros de mar con asas de cores, planeos de mascato, despegues longos e corvo mariño e enfachadas de charrán.

Sobre o programa en Cabo de Cruz do XII Encontro da Federación Galega pola Cultura Marítima e Fluvial , pódese dicir que obtén o obxectivo primeiro de manifestar a riqueza e permanencia do legado dos barcos tradicionais de Galiza. Da agonía dos primeiros comités organizadores por interesar as institucións, a cita de Cabo de Cruz vira o cabo das tormentas: agora moitas instancias non queren estar ausentes dunha convocatoria pública de enorme popularidade. O éxito da convocatoria internacional do Encontro é innegábel: do Adriático ven a barca de pesca de Komiza que vogan catro en pé sobre corredor (balestrina); o bascos reviven a histórica baleeira de voga e vela, con sólido casco a tope xunto delas navega de arca e couso a viva galeiría das dornas e as gamelas, á beira doutras velas de traballo do sub-continente.

O obxectivo segundo, e non menos importante, de conservación do patrimonio marítimo, vai cumprindo etapas fronte normas liquidadoras que non morren pero que revelan a súa incoherencia, o que en termos democráticos é  tanto como contar coa panca da opinión para atinxir un cambio de lexislación.

O terceiro punto programático da FGCMF, extender a demanda de traballo na construcción naval e nos servicios de beiramar, non se corresponde ainda co despegue do interese popular polos barcos tradicionais.  A Bretaña, cun 30% menos superficia ca Galiza e só un 10% máis de poboación, ten en funcionamento 83 estaleiros de madeira, en parte renacidos a causa da afición polas velas vellas.

As velas que un día foron de traballo e hoxe son de lecer, non teñen finalmente abertas entre nós as facilidades que acadron noutras costas da UE. A privatización da beiramar provoca atrancos a un prezo altísimo mentres o senso público e cooperativo e a iniciativa voluntaria fan progresar a beiramar e extender o seu valor ilimitado para o ócio.


4 Respostas a “O XII Encontro consolida o interese popular polos barcos tradicionais”

  1. Parece que tamen andava pola li un racu de Bouzas, que por certo ten 68 anos e esta coma unha rosa para vela, tamen é a embarcación de menos de 5 metros de eslora mais vella que participou nos encontros, ¡casi nada¡

  2. Samuel dice:

    Da gusto ver as fotos e ler as liñas onde non se pode disimular o orgullo de quen ve o froito do traballo de anos e anos de esforzo. Merecido é sen dúbida.

    Foi unha magoa faltar á festa pero queda o poder decir que participamos (e gozamos) levando os barcos alí.

    Na foto “cabo21” (12/16) vese unha traiñeira de dous mastros, de onde é?

    A ver se o Peixiño pode estar na seguinte!

  3. Carlos Cordero dice:

    Puiden asistir a este XII Encontro celebrado en Cabo de Cruz e hei de dicir que tanto a organización como o programa de actos a celebrar nos días que durou o evento, desenvolvéronse cunha boa coordinación de todos os responsables, especialmente os voluntarios que se envorcaron en que os tripulantes e visitantes en xeral, sentísense como en casa.
    En canto á pregunta que fai Samuel sobre a procedencia da trainera, si alguén non me corrixe, creo que é vasca.

  4. Vanessa dice:

    Grazas pola redacción ó completo e sobre todo do segundo párrafo que fai voar a imaxinación en busca de vivencias no encontro que deixaron pegada na mente.

Deixa un comentario


Esta web utiliza cookies propias para su correcto funcionamiento. Al hacer clic en el botón Aceptar, acepta el uso de estas tecnologías y el procesamiento de tus datos para estos propósitos. Más información
Privacidad