Chegou o gran día! Aínda que habitualmente as regatas fanse pola tarde, este ano pasáronse as probas ao horario de mañá por mor da marea.
Para cando chegamos a patroa e máis eu, aquilo xa fervía de xente na auga falucheando. Dende a súa carpa a organización daba instrucións por megafonía e invitaba a quen quixera a participar para completar o cupo de inscricipóns. O público comezaba a amorearse no borde do paseo para contemplar as mangas e o fermoso día presaxiaba un espectáculo sen precedentes.
A patroa tiña unha espiña cravada dende o seu cuarto posto do ano pasado así que se inscribiu rápidamente na categoría feminina. Como o cativo aínda non ten idade para estas cousas e alguén tiña que quedar con el, decidín que a data da miña estrea nas competicións falucheiras sería en 2017.
Na hora prevista a organización reclamou o desaloxo do campo de regatas e foron chamando ós remeiros para se prepararen. Con boa orde e gran eficacia comezaron as probas. Mentres as eliminatorias se sucedían puidemos comprobar que o nivel era alto: case ninguén marchaba a pique, os remeiros facían con tino a virada nas boias e máis de unha eliminatoria decidiuse en apaixoante man a man.
