O noso colaborador Gustavo Luca, envíanos un texto sobre Staffan Mörling, que comeza así:
Dúas invasións normandas deberian figurar nos libros de historia de Galiza: a primeira, de centos de barcos de vela de pau de cruz entrando por Catoira no 986, unha desfeita hoxe recordada pola estatua dun viquingo de man alzada en ferro de obra; a segunda, a de Staffan Mörling, mozo normando que chega a Ons en decembro de 1964, na procura dos segredos da dorna.
Cando en 1964, Staffan Mörling, despois de estudar os barcos das illas Feroe, visitou a illa de Ons, namorouse de Galicia e dunha galega. O seu libro “Las Embarcaciónes Tradicionales de Galicia” publicado en 1989, é considerado polos militantes da Cultura do mar galega coma nosa biblia, e contribuíu, enormemente ao desenrolo deste movemento en defensa do Patrimonio Marítimo, especialmente dos barcos de traballo dos galegos, (os barcos dos pobres) especialmeste da sua querida dorna, da que gustaba chamar a embarcación intelixente, pola sinxeleza de seu aparello e o ben que navega a vela. E non lle faltaba razon.
Seu entusiasmo pola defensa destes barcos levouno a participar na reunión onde se firmou a ACTA FUNDACIONAL DA FEDERACIÓN GALEGA POLA CULTURA MARÍTIMA, nesa acta, firmada en Cambados na Casa da Cultura, o 23 de Abril de 1994, figura sua firma, e seu DNI co numero 00231471.
A ultima vez que estibo en Bouzas foi visitando noso pantalan de barcos tradicionais o 25 de Setembro de 2011. Unha televisión catalana que andaba a sua procura gravou un reportaxe .
Na paxina 275 do libro “Las Embarcaciónes Tradicionales de Galicia” fala dos barcos de viaxeiros de Cangas-Vigo e Moaña-Vigo, e escribe. Fue una desas líneas de tranvía que me llevó a un lugar donde el gama de las antiguas embarcaciones locales parecía haberse presentado distinta. Había tomado el 6, y llegué a Bouzas. Era una tarde de a mediados de Diciembre de 1965, pero en un bar encontré no solamente una temperatura agradable sino también esa voluntad de ayudar y asistir del marinero gallego………
Que os bos ventos o acompañen nesta singradura.
Pois vai ser que si, a primeira vez que escoitei falar do “Colon Galego” foi a Filipo un patrón de pesca de altura que comandaba un barco que andaba ao marisco na costa de Africa, mais abaixo do ecuador, barco no que naveguei uns días dende Angola a Namibia, e nesa travesia o entusiasta e defensor da teoría Colon Galego, se explicaba con entusiasmo. Bastantes anos mais adiante a teoría sigue viva pois o relevo colleuno, Angel Carracelas, home de terra pero fillo dun patrón de pesca de altura co que tamén naveguei días en varias ocasións polas Canarias, Carracelas fillo, impartiu unha documentada conferencia na nosa sede en Bouzas da cal tedes un enlace debaixo, pero non coñecia esta investigación do peritaxe da cal tamén tedes un enlace. Todo parece coincidir en que Pedro Madruga e Colon eran a mesma persoa.
http://marinerosbouzas.com/page/12/
https://www.facebook.com/victor.fernandez.921230/posts/2975449135809979
