As dornas nai

Son moitas as veces que se ten falado das Dornas Nai, grazas a Xaime de Lajareu, podemos ollar nesta foto unha Dorna Nai que pertenceu  ao seu sogro.  As Dornas Nai representan unha interesante liña de continuidade da construción de barcos clásicos de baixura: conservando a graza mariñeira na manobra e a arte inimitábel de capear o vento da Dorna, incorporaban enxarcias fixas, velas auto-virantes e cabinados.

Os vellos mariñeiros mirábanas con sentimentos encontrados, chamábanas, con algo de rexouba, Dornas Señoritas. Na imaxe aparece unha daquelas Dornas Nai, nas que algunhas persoas das que gustaban disfrutar do mar buscaron o extraordinario navegar das dornas, e polos anos 50 reconverteron as xeiteiras en barcos de recreo. As Dornas Nai,  aparelladas con foque e cangrexa participaron en moitas regatas.
No blog de Arlillo, http://elblogdearlillo.blogspot.com/ podedes encontrar bastante información e máis fotografías.

Lanchas de relinga en 1920

 

 

Entrando no Mar de Vigo en 1920, como patrón do veleiro “Tern III”, o navegante inglés Claud Worth reparou na Lancha de Relinga e no Galeón. Na súa auto-biografía de navegante e estudoso da vela, “Yacht Cruising”, incluíu tres deseños seus: un do Galeón e dous da xeiteira, feitos nesa visita a Vigo.

 

Do Galeón de carga, reproduce un esquema do aparello que lle trae a memoria os Saveiros de Lisboa. Onde pon máis atención e detalle é na Lancha do Xeito, nas singulariedades do sinxelo aparello, nas figuras dos tripulantes (tres e un checho de mar) e no funcionamento da vara de portar. Despois comenta: “Toda esta costa, e principalmente a comprendida entre as Cies e o Cabo de Fisterra, é e máis bonita que se poida imaxinar para unha navegación de cruceiro. Se na costa inglesa tivermos unhas rías coma as de Vigo, Pontevedra, Arousa ou Muros, estarían ateigadas de veleiros. Pero polo que parece, os Galegos non queren ir ao mar por se divertiren”.
“Yacht Cruising” contén diarios de varias singraduras de Worth, con moitas observacións sobre aparellos de vela e formas de aumentar a seguridade. O libro foi varias veces reimprentado e hoxe considérase un clásico da vela de altura.

 

 

Toda a flota no mar e navegando!

Despois das reparacións e carenado dos barcos, por fin temos toda a flota no mar e navegando. Ahí van unhas fotos dos últimos traballos onde se pode apreciar que dende a quilla á perilla todo foi revisado e repintado, e nalgunha imaxe móstrase o resultado de todo ese esforzo nas sentinas.  Así e como se traballa no sector naval de Bouzas, que xa sabedes que é onde se fan os mellores barcos do mundo.

Actualización do apartado “Os Nosos Barcos”

Dende que se cambiou o formato desta páxina, quedara pendente poñer o día o apartado de   Os Nosos Barcos. Por fin, nos últimos días, dedicándolle o tempo necesario se puido actualizar. Agora, se pinchades nese botón poderedes ver os barcos da asociación; ainda queda pendente incorporar fotos de algúns barcos navegando, que non tiña.

Máis adiante se intentará incorpora-las embarcacións cedidas e tamén algúns barcos dos socios que amarran no primeiro pantalán da península Ibérica de uso exclusivo para barcos tradicionais.

Preparando a flota para poñer proa a Carril

Como estamos moi achicados de espazo temos que ir pouco a pouco, pero na chabola xa arrecende a viruta, a minio, a patente, a brea, e tamén, xa están as ferramentas pousadas por onde se poida e coma sempre xa empezaron as mil opinións de fai así ou da outra maneira, notase que todos somos enxeñeiros en cravar puntas, ou en aplicar pinturas os barcos…